Tuesday 12 April 2011

jeles ke ni??

kalau ada sesiapa yg rasa mcm bila baca blog ni...kdg2 nampak ayat2 cik kiah mcm jeles je bunyi...jeles kat org2 yg dpt 44. ni nak habaq laaa noooo...sikit pun tak jeles. biar beribu2 kali pun cik kiah nak ckp...cik kiah pasrah..redha...dan suka dgn apa yg dah ditentukan ni. sikit pun tak rasa jeles. jgn laaa dok beranggapan yg cik kiah sakit...mc sbb cik kiah tak dpt 44. dak eh!! tak kuasa i. bkn sakit sbb kecewa tak dpt 44. tp sakit sbb bdn letih. semput. dlm hati ni sikit pun tak berdendam dgn kawan2 yg dpt 44. berbangga juga sbb ada ramai kawan2 cik kiah yg dpt 44 tu. nanti senang laa kalau nak minta tolong apa2 pulak. mana laaa tau kan. cuma kdg2 terkeluar ayat2 yg agak pedih sbb bila tgk keadaan sekeliling. cik kiah start terasa sensitif dgn keadaan sekeliling sejak lepas lahirkan yusuf. masa dok ngandung tu cik kiah alami byk masalah. kencing manis yg selalu kena pi check kandungan gula dlm darah. kdg2 satu hari sampai 4 kali kena pi check darah. sampai jam 10 mlm kena pi hospital sbrg jaya. kdg2 kalau doktor tgk mcm letih dah...dia bg mc. selalu dpt mc. selalu tak ada kat ofis. masa tu happy lg sbb dok ingatkan org akan memahami keadaan kita masa ngandung. sbb rasanya ramai org pernah ngandung disekeliling cik kiah ni. tp rupanya tak...timbul mcm2 masalah. disebabkan cik kiah selalu mc dan jarang ada kat ofis. lepas tu ngandung pula kat zulaikha..sama juga. ada masalah darah pula...kekurangan darah. kepekatan darah kurang. so kena test jugak selalu. sampai tahap kena pi cucuk tiap2 hari kat punggung selama 5 hari berturut2. lebam laa pungkok ni. pun sama jugak. ada org pernah ckp...org lain pun ngandung gak. tp tak mcm tu pun. sbr saja laaa kan. lepas tu satu demi satu masalah timbul. mcm2 laaaa. sampai cik kiah tak terlayan. jd sensitif gila2 dah dgn org sekeliling. sbb...adakah cik kiah suka jd mcm tu? suka pungkok kena cucuk selalu? suka kena minum air gula selalu kat klinik? suka? suka nak muntah2 selalu sampai 9 atau 8 bulan ngandung tu? suka? mau kita jd mcm tu? sampai kurus. harap perut je besar. berat cuma naik 6 kg selama ngandung tu. suka ke kalau benda tu jd kat org lain pulak? suka? semua org pun tak nak gak jd mcm tu. dah tuhan nak jdkan mcm tu..nak buat mcmana. tp ada org tak fikir mcm tu. dok hentam laaa kat blkg. cari pasal..mcm tu laa mcm ni...semua tak kena. salah belaka. terasa betul. tp nak buat mcmana. sampaikan cik kiah start jd pendiam. tak suka nak ckp dgn org sekeliling sbb..rasa mcmana tah. kita bkn nak pun semua benda tu jd. lama2 fikir...positif..biar laa org nak kata apa pun. bkn minta pun jd mcm tu. masalahnya org ni kdg2...dok pandang negatif saja...biar pun benda tu sebenarnya tak laa se negatif mana pun. sbb apa? sbb org tu tak pernah pun merasa apa yg cik kiah lalui...sbb brp kali pun org tu ngandung..tak pernah dia rasa muntah2 selama 9 atau 8 bulan. kena minum air gula sekali saja pun dah balik riuh sekampung. tak lalu...air gula tu manis sgt. so...pesan cik kiah...apa pun kita lalui...kdg2 tak sama dgn apa yg org lain lalui. kdg2 laluan kita mudah..tak ada halangan apa pun. 4 minit je sakit nak beranak...push...terus keluar. tp ada org yg berminggu2 sakit nak bersalin. berjam2 push tak keluar gak. berbeza..ikut apa yg dah tuhan tentukan kat kita. so..bila ckp tu hati2...kena fikir gak perasaan org lain. sebenarnya rasa kecik hati tu...cik kiah pendam sampai skrg. dlm hati terlintas...moga2 satu hari ditakdirkan org tu merasa pulak apa yg cik kiah pernah rasa. berdendam ke mcm tu? tak kena tak tau laa kan.

No comments:

Post a Comment